Clean Clothes Campaign Sivil Toplum Kuruluşu, Doğu Avrupa’nın dokuz ülkesinde ve Türkiye’de gerçekleştirilen bir araştırmanın sonuçlarını açıkladı. Bu araştırmaya göre bu ülkelerdeki işçilerin çalışma ve ücret koşulları Asya’daki işçilerden çok da farklı değil. Kurumun ifade ettiğine göre daha pahalı giysilerin satın alınması ve Avrupa’lı üreticilerin değerlendirilmesi üretim koşullarını iyileştirmiyor.

Ve CCC’nin de gerçek olmadığını ispatlamayı istediği “efsane” de tam olarak bu. Bunu da Romanya, Ukrayna, Türkiye, Bulgaristan, Hırvatistan, Slovakya, Gürcistan, Makedonya, Bosna-Hersek ve Moldova’daki çalışma koşullarını inceleyerek yapmayı hedefliyor.

Bu ülkelerin öncelikle Avrupalı markalara üretim yapıyor olması elbette bizi şaşırtmıyor diyen STK, ilgili markalar arasında Hugo Boss, Adidas, Zara, H&M ve Benetton’un bulunduğunu ifade ediyor. İki dev Zara ve H&M krizden çok etkilenmemiş olmakla birlikte, bu iki markanın çalışma koşullarındaa 2008/2009’dan itibaren bozulma kaydedildi.

CCC’nin ifade ettiğine göre tekstil işçilerine ödenen minimum ücret, Bulgaristan, Ukrayna ve Makedonya’da asgari geçim ücretinin %14’ne ve Hırvatistan’da ise %36’sına ulaşıyor. Ücretlerin yanı sıra, özellikle sendikalaşmaya karşı önlemler alındığı ifade ediliyor. Sendikaların kurulması durumunda ise, ilgili sendika ücret artışları, ödenmeyen mesai ücretleri veya sosyal sigorta ödemelerinin yapılmaması gibi temsilcilere çok iş düşen konularda, pazarlık etme şansları olmuyor.

STK’nın ifadesine göre “Aktivistler ve çalışanlar Avrupalı moda markalarından ilk adım olarak araştırmanın gerçekleştirildiği bölgelerdeki işçiler için ortalama ulusal ücretin en az %60’ına denk gelen bir taban ücreti verilmesini talep ediyorlar”.

“Satış ücretleri bu tabana göre hesaplanmalı ve ücret artışına olanak sağlamalı. Markalar gecikmeden harekete geçmeli ve kendi tedarik zincirlerinde yer alan (ister Asya’da ister Avrupa’da) giyim işçilerinin kabul edilebilir bir ücret almasını sağlamalı”.